χωρίο 28 / Η ώρα της σκόνης

Ρολόι. Σκονισμένο και μόνιμα κολλημένο σε μία θέση. Φυσικά και δεν θέλω να ξέρω τι ώρα έχει πάει, είναι χαλασμένο άλλωστε .Η σκόνη που έχει πιάσει όμως και που την παρατηρώ τώρα, κάπως με χαροποιεί. Μην βιαστείτε να βγάλετε συμπέρασμα ότι είμαι κακή νοικοκυρά. Θα το καθαρίσω αργότερα. Τώρα βλέπω την σκόνη. Και μου υπενθυμίζει ότι η σχέση μου με τον χρόνο είναι πιο καλή από όσο πίστευα. Βλέπω την σκόνη και με πληροφορεί ότι καιρό τώρα, έχω αποβάλλει το άγχος του χρόνου από πάνω μου, ή έστω ένα μέρος του. Βλέπω την σκόνη, και καταλαβαίνω ότι έχω την ικανότητα να αντιλαμβάνομαι και να τοποθετώ σε χρονικά πλαίσια τα σημεία που προσφέρει η μέρα. Τι ώρα έχει πάει; Είναι τρεις και είκοσι. Όχι. Λάθος. Η σκόνη μου λέει κάτι άλλο. Πάμε πάλι. Τι ώρα είναι; Είναι ώρα να γράψεις. Οι αριθμοί σιγά-σιγά αντικαθίστανται από πράξεις και η έννοια του χρόνου αποκτά πολλά όμορφα χρώματα. Το δικό μου ρολόι, δεν θα ήθελα να έχει αριθμούς. Θέλω στο 1 την ζωγραφική, στο 2 την μουσική , στο 3 την δουλειά μου-όχι απαραίτητα με αυτή την σειρά-, και ενδιάμεσα άλλα, όχι λιγότερο σημαντικά πράγματα. Η σειρά και οι δραστηριότητες να αλλάζουν μέρα με την μέρα ανάλογα με την διάθεσή μου. Άρα, τι ώρα είναι; Είναι ώρα να γίνεις λίγο περισσότερο ευτυχισμένος.

©Rigel